Wybór partnera jest jednym z najbardziej doniosłych w naszym życiu. Partner to osoba, z którą dzielimy nie tylko „przestrzeń zewnętrzną”, ale i „przestrzeń wewnętrzną”. Łączymy się z nim fizycznie, energetycznie, emocjonalnie i mentalnie.
Dla pewnych osób połączenie to ma charakter raczej fizyczny. To z jednej strony przykre, z drugiej zrozumiałe gdy ma się materialistyczny światopogląd.
Dla kogoś, kto identyfikuje się z własnym ciałem nie ma miłości – jest chemia. Filozofia, którą wyznają takie osoby w dziedzinie związków jest tylko logicznym następstwem ogólnej filozofii życia.
Skoro człowiek zwany „partnerem” jest kimś, z kim łączymy się tak intymnie i osobiście, to byłoby brakiem szacunku do siebie zdecydowanie się na przypadkowy związek, z pierwszą lepszą osobą.
Na nieszczęście takie związki się zdarzają, a może nawet zaryzykuję tezę, że są one powszechne.
Trudno zakładać, że tego rodzaju podejście „chwytające okazję” zagwarantuje udane i spełniające współżycie.
Można sądzić, że z „chwytającego okazję” lepiej stać się „tworzącym okazję”, do czego namawiają właśnie kahuni.
Możesz stworzyć swój związek poprzez takie zorganizowanie swojego życia wewnętrznego i przez to zewnętrznego, że zamiast liczyć na „ślepy traf” spotkasz osobę, która będzie dla ciebie odpowiednia na poziomie ciała, emocji, myśli i świadomości, czyli ducha.
Innymi słowy możesz zacząć liczyć się ze swoimi preferencjami, możesz przyznać się do swoich wymagań fizycznych i psychicznych, do swoich tzw. gustów i sięgnąć po idealny dla siebie związek (czyli związek spełniający, niekoniecznie perfekcyjny!). Potrzeba ci przede wszystkim chęci i odwagi, by to zrobić.
Pytanie: jak wiele osób ma na celu przyciągnięcie do swojego życia prawdziwej miłości? Zdaje się, że niewiele. Dlatego zdarza się ona tak rzadko – oto odpowiedź Huny. Zwyczajnie nie traktuje się tego pomysłu należycie poważnie.
To wszystko ma swoje źródło w braku samopoznania jako istota duchowa. Skutkiem tego jest identyfikacja z ciałem lub zjawiskami osobowości, czyli związki o podłożu seksualnym lub emocjonalnym, ale nie duchowym.
Życie dla większości chyba ludzi jest dość mrocznym i irytującym doświadczeniem. Dlaczego zatem dziedzina związku miałaby być inna?
Ideały, jakie tworzymy są takie, jak nasze przeżycia. Jeśli pełno w nich nieświadomości i ograniczeń, negacji i poczucia przymusu, dlaczego innymi miałyby być nasze osiągnięcia?
Huna uczy, by oczekiwać najlepszego – czyli najlepszego z możliwych partnera. Tak jak to oczekiwanie jest niepopularne, niepopularne są związki z prawdziwego zdarzenia.
===
Uzdrowienie sfery pieniędzy, związku, ciała i psychiki, relacji towarzyskich i rodzinnych oraz duchowej ścieżki! Bezpłatne diagnozy ze zdjęcia. Metody huny wg Serge’a Kahili Kinga na odległość, kursy i warsztaty: http://www.muninszaman.blogspot.com