Czym jest klon genetyczny? – Klon to osobnik identyczny genetycznie. Spodziewamy się przeto, że jego cechy będę identyczne z cechami osoby, której jest repliką genetyczną.
Pomysł klonowania człowieka budzi wiele emocji. Jedni oburzają się, że człowiek chce zastąpić Boga, inni łudzą się, że w ten sposób przedłużą swe fizyczne istnienie, a jeszcze inni, że będą mogli dzięki temu być w kilku miejscach naraz. Wielu boi się możliwości takich podmian lub oczekuje gniewu bożego za zuchwałość człowieka.
Nadzieje i obawy związane z klonowaniem wynikają z niewiedzy i rozbuchanej wyobraźni, Z rzeczywistością nie mają nic wspólnego! Te nadzieje i obawy byłyby słuszne, gdyby człowiek był tylko ciałem. Ale jest czymś więcej.
Aby pojąć, co może być wynikiem klonowania, trzeba zrozumieć, na czym polega klonowanie.
JEDYNA RÓŻNICA MIĘDZY KLONOWANIEM A POCZĘCIEM W SPOSÓB NATURALNY POLEGA NA TYM, ŻE DO JAJECZKA WSZCZEPIA SIĘ MATERIAŁ GENETYCZNY ŻYJĄCEGO CZŁOWIEKA.
Poza tym ciąża i rozwój płodu przebiegają identycznie jak w przypadku normalnego zapłodnienia. Nie ma więc w tym nic, co by klonowanie zasadniczo różniło od zapłodnienia in vitro. Jedyna różnica polega na tym, że spodziewamy się narodzin osobnika mającego określone cechy fizyczne. Czy w tym jest coś nadzwyczajnego?
Wyniki krzyżowania się ludzi ludzkość obserwowała przez tysiące lat. W Egipcie i u Inków panował zwyczaj, który nakazywał następcom tronu żenić się z siostrami. W wyniku takich małżeństw powstawało to samo, co w wyniku klonowania! I nie wiadomo, czy ryzyko było większe.
Jak to się dzieje?
Kobieta ma parę chromosomów żeńskich, a mężczyzna jeden żeński, a jeden męski.
Mężczyzna zawsze przejmuje męski chromosom od ojca, a żeński od matki. Kobieta też jeden ma od ojca, a drugi od matki. Tylko nigdy nie wiadomo, który z dwu genów matki jej się trafił! To rodzi pewne komplikacje.
Otóż ... jeśli zapłodnienie nastąpi w wyniku współżycia brata i siostry, to mamy kilka możliwości:
1. Syn, który jest genetyczną repliką swego ojca.
2. Syn, który nie ma żeńskich cech genetycznych swego ojca.
3. Córka, która jest genetyczną repliką matki.
4. Córka, która jest niezdolna do życia, gdyż ma dwa identyczne geny żeńskie.
Policzmy to: 50% szans na identyczne genetycznie klony (męski i żeński), 25% szans na zdrowego chłopaka i 25% szans na defekt genetyczny, który zazwyczaj nie jest zdolny do życia! Takie straty to było nic dla kobiet, które rodziły średnio co 10 miesięcy!
Z powodu tego ryzyka wśród ludów pierwotnych panował obyczaj zawierania małżeństw między kuzynami, ale tylko w ten sposób, że syn brata poślubiał córkę siostry. A jaki był efekt genetyczny?
Tu możliwości jest więcej. Ale i w tej sytuacji była szansa, ze wnuczka będzie kopią genetyczną babki, a wnuczek – dziadka. Szansa ta wynosiła już tylko 25% łącznie na obie płci. A to i tak dużo! Ten system ponadto eliminował możliwość spłodzenia degenerata!
Klony genetyczne żyją wśród nas. I jakoś nikomu nie przychodzi do głowy, żeby robić z tego afery! Żyją głównie w społecznościach zamkniętych. Tam osobników identycznych genetycznie może być znacznie więcej, niż moglibyśmy podejrzewać!
Czy te osobniki są identyczne? – Jak się okazuje, wcale nie. Mają bowiem różną psychikę. Na psychikę bowiem rzutuje nie genotyp, a przede wszystkim stan psychiczny matki podczas ciąży porodu, a także wychowanie. Tych warunków nie da się odtworzyć! A więc osobnik identyczny genetycznie nigdy nie będzie identyczny psychicznie! Nie będzie tym samy człowiekiem, ani jego kontynuacją!
Ponadto można sklonować ciało, ale nigdy nie uda się sklonować duszy. I na tym polega cała różnica.
W klonowaniu nie ma niczego obrazoburczego, Niczego, co byłoby sprzeczne z bożym planem. Tym, co jest niezdrowe, okazuje się atmosfera sensacji i zbyt wiele nadziei niesłusznie pokładanych w podobnych eksperymentach. – To wszystko!