Książka, napisana lekkim, wciągającym stylem, jest esejem z pogranicza nauki i filozofii. Stanowi dzieło bardziej dziennikarza niż naukowca, a pojawiające się w niej wątki filozoficzne bliższe są popularnym poglądom niż głębokim przemyśleniom. Wychodząc od newtonowskiego opisu świata, autor stawia przed czytelnikiem nieustannie pojawiające się pytania o granice poznania, sposób rozumienia świata, o jego przyczyny, porządek i sens. Idealnym adresatem książki Roberta Clarke’a jest młody człowiek szukający syntetycznego ujęcia zagadnień dotyczących nie tylko budowy świata, ale także materii, pojęcia czasu, życia, ewolucji w świetle XX-wiecznych odkryć i hipotez naukowych.